Hallo Allemaal,
Hij is al een tijdje bij ons binnen de club te vinden, maar nu is het tijd om hem uitgebreid aan jullie voor te stellen. Onze nieuwe trainer van Dames 1. Martin Schepers!
In het onderstaande persoonlijke verhaal lees je wie Martin is, en hoe hij de eerste maanden heeft ervaren als trainer/coach van Dames 1 bij onze mooie club!
Hallo leden en supporters van Volleybalvereniging Vonk uit Coevorden.
Ik wil mij graag even aan jullie voorstellen.
Mijn naam is Martin Schepers, 58 jaren jong, en kom uit het mooie Groninger dorp Musselkanaal.
Zoals jullie wellicht zullen weten, ben ik met ingang van het seizoen 2023/2024 de nieuwe
trainer/coach van Dames 1. Hiervoor was ik 5 jaar trainer/coach van OSR uit Exloo, en daarvoor ruim
37 jaar speler/trainer/coach/Manus van alles van MSK uit Musselkanaal. In mijn periode als
speler/coach bij MSK heb ik ook regelmatig wedstrijden gespeeld of gecoacht in de Drostenhal.
Tijdens mijn actieve periode als speler, was ik altijd de spelverdeler van ons team. Een andere positie
heb ik nooit gespeeld of geambieerd. Het hoogste niveau wat ik ooit gespeelt heb als speler was de
Promotieklasse. De positie van spelverdeler vind ik, maar dat is natuurlijk wel persoonlijk, de mooiste
positie die er is binnen het volleybal. De spelverdeler is een van de belangrijkste, zo niet de
belangrijkste, schakel binnen het team. Hij/zij bepaalt hoe het spel min of meer verloopt door het
geven van de set-up tijdens de wedstrijd. Als trainer vind ik het groepsproces heel erg belangrijk.
Hierbij moet je denken dat je als trainer ervoor moet zorgen dat de spelers het natuurlijk leuk vinden
om te volleyballen, maar wat zeker zo belangrijk is, om ervoor te zorgen dat alle spelers samen een
“team” wordt. Je hebt 11 spelers tot je beschikking, met allemaal verschillende karakters natuurlijk,
en daar moet je dus een team van zien te maken. Een hele mooie uitdaging vind ik zelf.
Toen ik het afgelopen seizoen bij mijn vorige vereniging OSR aangegeven had dat ik bij hun ging
stoppen als trainer/coach, toen heb ik op de website van de NVVO direct mijn vacature geplaatst
van: “trainer zoekt club”. De NVVO is een vereniging van en voor volleybaltrainers, waar ik al jaren
lid van ben. Het duurde dan ook niet lang of ik kreeg een appje, zo gaat dat tegenwoordig, van
iemand van de TC van Volleybalvereniging Vonk, met de vraag of ik het nieuwe seizoen al voorzien
was van een nieuwe club. Dat was nog niet het geval, en zo kwam het wel bekende “balletje” dan
ook aan het rollen. Er volgde eerst een gesprek met de TC, wat een zeer prettig gesprek was
trouwens, en vervolgens gingen wij even kijken naar het dames 1 team. Hierna is er een afspraak
gemaakt om een proeftraining te geven aan dames 1, en zo te kijken of er, van beide kanten, een
“klik” was. Wat mij betreft was die klik er direct. Het was een leuke training, maar vooral ook leuk om
de dames training te geven. Ze waren enthousiast, en na de training vooral voldaan. Zweten, vooral
veel zweten. Nadat ik gehoord had dat de dames het een leuke training vonden, was ik er wel uit. Ik
ga het volgend seizoen training geven aan dames 1 van Vonk. Eerst voor 1 seizoen. De reden hiervoor
is dat ik natuurlijk wel 3x per week vanuit Musselkanaal helemaal naar Coevorden moet reizen, wat
ik tot nu toe geen probleem vind. Ik wil eerst even kijken hoe mij dat reizen gaat bevallen. Daarna ga
ik bekijken of ik het volgend seizoen doorga als trainer/coach van Vonk, maar zover is het nog lang
niet.
En dan gaat het nieuwe seizoen van start. In mei van dit jaar ben ik begonnen met geven van
training. Ik moet zeggen dat het vanaf het begin af aan goed ging. Er werd fanatiek getraind. Ik kwam
er al gauw achter dat de speelsters gretig, maar vooral leergierig waren. En dat vind ik het
allerbelangrijkste van een groep spelers. Zijn ze leergierig genoeg om ze wat te leren, want dat is een
van de kerntaken van een trainer vind ik. Je spelers in team verband beter maken, maar vooral
individueel beter maken. Dat is misschien nog wel veel belangrijker. Na de zomervakantie zijn wij een
week eerder begonnen met trainen, omdat de voorbereidingsperiode wel erg kort was dit jaar. Een
3-kamp georganiseerd, waarvan ik moet zeggen dat alles goed geregeld was, uit eten geweest met
het team, en tot slot nog even een Workshop gedaan met zijn allen. Kortom zeer geslaagd, wat mij
betreft.
Ja en dan begint op 23 september de 1 e competitie wedstrijd, en wel tegen IJsselmuiden. Dit lag wel
erg gevoelig bij de dames, heb ik begrepen. Ik kende de geschiedenis tussen Vonk en IJsselmuiden
natuurlijk niet, maar dat het gevoelig lag, dat begreep ik al gauw. Dit was tevens de “vuurdoop” voor
mij als coach van Dames 1. Hoe zouden de dames reageren op mijn manier van coachen? En alles
wat erbij komt kijken natuurlijk. Denk hierbij over de nieuwe manier van spelen wat ik verandert heb,
het wisselen etc. Dus voor mijzelf was dit ook wel een spannend moment natuurlijk, en ging ik best
wel wat gespannen naar de Drostenhal toe. De druk stond er bij deze 1 e wedstijd bij de dames direct
al vol op. Er werd de hele week over deze wedstrijd gepraat, en dat het leefde bij de dames, dat was
wel duidelijk. Ik heb geprobeerd het enthousiasme een beetje te temperen, en hun verteld dat je je
koppie er wel bij moest houden, anders kon het nog wel eens goed verkeerd gaan. En dat hebben ze
dan ook goed gedaan. Wat een wedstrijd, van het begin af aan. De druk er vol op bij IJsselmuiden, en
wat een positieve energie lieten onze dames allemaal zien in deze wedstrijd. IJsselmuiden had de
hele wedstrijd geen antwoord op ons aanvalsspel, en dat resulteerde dan ook in een mooie 4-0
overwinning. Niks op aan te merken. De eerste 5 belangrijke punten waren dan ook binnen, en ook
terecht wat mij betreft.
30 september de 2 e wedstrijd tegen CSV uit Zwolle. Ook weer thuis. Kijken hoe het nu zal gaan.
Hopelijk was de 1 e wedstrijd, qua volleybal spel, geen “eendagsvlieg”, maar was de uitvoering van de
wedstrijd identiek als tegen IJsselmuiden. Het begin van de wedstrijd was dat wel het geval. Gretig
aan het net, en agressief in de aanval, zo moest je een wedstrijd beginnen, en dat gebeurde. De 1 e set
werd dan ook gewonnen door ons. Wat na deze 1 e set wel bleek, was dat CSV een routine ploeg was,
en dat je continu bij de les moest blijven om te kijken wat ze aanvallend gingen doen. De 2 e set ging
gelijk op, en uiteindelijk wist CSV de set te winnen. De 3 e set wat wissels toegepast, en dat pakte
goed uit. Wij speelden in deze set net zoals de 1 e set, en wisten deze ook te winnen. Op naar de 4 e
set. Was het dan toch mogelijk om weer een stunt uit te halen, door ook deze wedstrijd te winnen?
De set verliep voor ons prima. Geen vuiltje aan de lucht, en CSV had het eigenlijk al een beetje
opgegeven, maar wij begonnen slordiger te spelen. Wat persoonlijke fouten, serve foutjes, waardoor
CSV langzaam maar zeker steeds dichterbij kwam, en er toch weer in begon te geloven. Op de stand
24-20 moesten wij het eigenlijk afmaken, maar in no time was het 24-24. Hoe dan? Wij hielden in
deze turbulente fase van de wedstrijd ons hoofd koel, waardoor wij deze set toch winnend wisten af
te sluiten. 3-1 overwinning. Super. Weer 4 punten bij de vorige 5 bijgeschreven, en nu staan wij op
een keurig gedeelde 2 e plaats in de 3 e divisie.
Grote klasse wat de dames in deze 2 wedstrijden hebben laten zien. Op belangrijke momenten het
hoofd koel houden, elkaar steunen en toch de juiste keuzes weten te maken in de aanval. Mooi om
te zien.
Kortom: Tot nu toe bevalt het mij prima bij Vonk, ook met de mensen die ik tegenkom in de kantine
of op de tribune na de wedstrijd. Ik weet het, de competitie is nog maar net begonnen, maar als wij
de uitvoerende lijn van deze 2 wedstrijden de rest van het seizoen door kunnen trekken, dan kan het
zo maar zijn, dat wij een heel mooi seizoen tegemoet gaan met elkaar. Wie weet. Verder probeer ik
om, bij de thuis wedstrijden, toch zoveel mogelijk wedstrijden van de andere teams te bekijken, wat
ik ook belangrijk vind.
Nou dat was het even van mijn kant, en we zien elkaar vast nog wel
in de Drostenhal.
Groetjes,
Martin
